Okolice Herrengasse - Wiedeń

Przechodząc Bognergasse warto zwrócić uwagę na ładną fasadę (Jugendstil) z 1907 r. apteki „Pod Aniołem" (Engel Apotheke). Dalej wąską uliczką można wejść w średnio­wieczny Wiedeń. Uliczka Naglergasse prowadzi do trójkąt­nego placu Freyung, flankowanego z jednej strony bryłą pałacu Harrachów (gdzie matka Josepha Haydna służyła jako kucharka), a z drugiej strony masywnym Schottenkirche (Kościołem Szkotów) ufundowanym w XII w. przez mni­chów szkockich i irlandzkich z zakonu benedyktynów.

Herrengasse (na płd. od Freyunga), wiodąca na wschód główna arteria Innere Stadt, była zwana traktem arysto­kracji, gdyż wznoszą się wzdłuż niej okazałe pałace w stylu barokowym i neobarokowym. Należały kiedyś do możnych rodów austriackich, włoskich, węgierskich i czeskich, któ­rych nazwiska wplotły się w dzieje Wiednia — Kinskich, Modenów, Wilczków, Pallavicinich i Batthyaninowów. Obecnie mieszczą się w nich urzędy państwowe. W pałacu Kinskich przyszedł na świat książę Józef Poniatowski.

Ulice Freyung i Herrengasse połączone są eleganckim pasażem z XVIII w., ocienionym arkadami; jest on częścią Palais Ferstel. Przez długie lata w pałacu mieściła się Cafe Central.

Herrengasse wiedzie na Michaelerplatz i do Hofburga. Po przeciwnej stronie placu stoi Michaelerkirchc (kościół św. Michała), oryginalny przykład połączenia sty­lów — od późnoromańskiego do baroku. Na placu (pod numerem 5) znajduje się Looshaus, gmach projektu Adolfa Loosa, wzniesiony w 1910 r. Szokował on współczesnych oryginalnym rozwiązaniem i niekonwencjonalnym zastoso­waniem materiałów. Jego zdecydowanym przeciwnikiem był cesarz Franciszek Józef nazywając budowlę “domem bez krwi”.

Platz am Hof - Wiedeń

Najstarszą częścią Innere Stadt jest rejon pomiędzy Hoher Markt a rozległym Platz am Hof (nieopodal Judenplatz), największym placem w zabytkowej części miasta. Tu książęta z rodu Babenbergów (poprzedników Habsburgów) około 1150 r. wznieśli swoją fortecę (obecnie nr 7). W 1165 r. wydano tu huczną ucztę powitalną na cześć niemieckiego cesarza Fryderyka Barbarossy.

Centralną część placu zajmuje Mariensaule (kolumna ku czci Matki Boskiej) ufundowana w 1667 r. dla upamiętnienia zwycięstwa nad szwedzką armią podczas wojny trzydzies­toletniej. Na ścianie stojącego w południowo-zachodnim na­rożniku placu budynku, w którym kiedyś mieściło się Cesar­skie Ministerstwo Wojny, wisi tablica ku czci szwajcarskiego filantropa Henryka Dunanta, inicjatora założenia Czerwo­nego Krzyża. Na pobliskiej latarni w 1848 r. rewolucjoniści powiesili nieszczęsnego ministra wojny Theodora Latoura. W kościele Am Hof, wzniesionym w stylu barokowym (ale po późniejszych przeróbkach noszącym cechy późnego go­tyku), w 1806 r. oznajmiono przy wtórze fanfar koniec. Świętego Cesarstwa Rzymskiego. W dawnym domu parafial­nym kościoła Am Hof przy Kurrentgasse 2 mieści się kaplica św. Stanisława Kostki, urządzona w pokoju, w którym młody Polak mieszkał po przybyciu do Wiednia w 1564 r.

Hoher Markt - Wiedeń

Na terenie ograniczonym od wschodu RotenturmstraBe, od północy Salzgries, Tiefer Graben od zachodu, Naglergasse i Graben od południa, znajdowała się pierwsza osada rzymska, Vindobona. W pobliżu północno-wschodniego krańca tego obszaru stoi Ruprechtskirche (kościół Św. Ruperta), a odchodząca od niego stara rzymska droga, Marc Aurel- -StraBe, utworzona na cześć rzymskiego cesarza Marka Aureliusza, zmarłego w 180 r., prowadzi do Hoher Markt,  najstarszego placu w Wiedniu, położonego na miejscu daw­nego forum w Vindobonie. W niewielkim muzeum (pod numerem 2) można obejrzeć resztki dwóch domów z czasów rzymskich, jakie ocalały po zbombardowaniu tego miejsca w 1945 r. Do wschodniego krańca placu przyciąga turystów Ankeruhr, secesyjny zegar figurkowy wykonany w 1911 r. na zlecenie miejscowego towarzystwa ubezpieczeniowego. W sa­mo południe, w rytm starego marsza, paradują figurki przedstawiające Karola Wielkiego, księcia Eugeniusza, Ma­rię Teresę, Josepha Haydna i innych.

Dzielnica Żydowska i okolice - Wiedeń

Zwiedziwszy Graben warto zboczyć do starej dzielnicy żydowskiej. Na Judenplatz (Placu Żydowskim), który w śred­niowieczu stanowił centrum żydowskiego getta, stała ongiś synagoga zburzona w 1421 r. podczas pogromu Ży­dów, a kamienie z jej murów wykorzystano do rozbudowy Alte Universitat. ( jedyna z 24 synagog wiedeńskich, ocalała z terroru hitlerowskiej Kl (Nocy Kryształovwej). Most zwodzony, Ankeruhr, secesyjny zegar  Hoher Markt gdzie przesuwają się figurki slynnych postaci. Sąsiednia Judengasse pro- wadzi do najstarszego koś­cioła w mieście, romańskiego Ruprechtskirche, pochodzące­go z XII wieku, a wzniesionego na miejscu jeszcze starszej świątyni z VIII w.

Przy Salvatorplatz stoi interesująca Salvatorkapelle, kapli­ca z końca XIII w., a od strony Salvatorgasse znajduje się okazały portal, rzadki w Wiedniu przykład włoskiego rene­sansu. Z tyłu wznosi się niewielki kościół Maria am Gestade (Matka Boska na Brzegu Rzeki), prawdziwy klejnocik goty­ckiej architektury z XIV w. Budowla wyróżnia się filig­ranową wieżą, sklepionym portykiem i pozostałościami gotyckich kolorowych witraży w prezbiterium.

Graben - Wiedeń

To kolejna elegancka ulica handlowa, która aż do schył­ku cesarstwa przyciągała za­równo bywalców kawiarni, jak i tzw. „Nimfy z Gra­ben", czyli kobiety lekkich obyczajów.

Nad tym szerokim trak­tem, obecnie przeznaczo­nym wyłącznie dla pieszych, dominuje Pestsaulc (Ko­lumna Zarazy), oryginalny monument upamiętniający straszliwą epidemię z 1679 r. Kolumna wyraża osobliwą mieszaninę pokory wobec Boga i makabrycznej fascy­nacji samą chorobą. Nie­opodal Graben wznosi się bardziej pogodny obiekt manifestacji wiary — wspaniały Peterskirche (kościół Św. Piotra), zaprojektowany w 1702 r. przez Gabriela Montaniego, a ukończony po 30 latach przez Johanna Lukasa von Hildebrandta. Owalna nawa, przykryta od góry potężną kopułą, narzuca kształt bryle, w której bogatym wnętrzu uwagę zwraca ambona i rzeźbione ławki, każda ozdobiona trzema główkami anielskimi. Kościół stanowi znakomity przykład umiejętnego łączenia elementów wystawności i umiaru w baroku wiedeńskim.

Karntnerstrafie - Wiedeń

Ulica ta była ongiś głównym miejskim traktem z północy na południe, częścią szlaku biegnącego przez Karyntię aż do Triestu nad Adriatykiem. Zawsze była też ośrodkiem wie­deńskiego życia towarzyskiego. Obecnie jest to ciąg najele­gantszych sklepów i butików, wyłączony z ruchu kołowego. Wypełniają go tłumy kupujących, którzy też chętnie przesia­dują w kawiarniach na wolnym powietrzu.

Z boku KarntnerstraBe, biegnącej w kierunku Neuer Markt, wznosi się kościół Kapucynów (Kapuzinerkirche), którego podziemia kryją kryptę cesarską, Kaisergruft, ufun­dowaną w XVII w. Spoczywają tu szczątki członków rodzi­ny Habsburgów. Spośród wszystkich (ok. 140) nagrobków i sarkofagów cesarskiej rodziny niewątpliwie najbardziej wyróżnia się rokokowy grobowiec Marii Teresy i jej męża, Franciszka I. Najnowszy grobowiec należy do cesarzowej Zyty, zmarłej w 1989 r. Zwłoki jej męża, ostatniego cesarza, Karola I Habsburga (który abdykował w 1918 r.), spoczywa­ją na Maderze.

Pomiędzy KarntnerstraBe, Stephansplatz i Graben leży niewielki plac Stock-im-Eisen. Nazwa ta (dosł.: kij w żelazie),pochodzi od stojącego na placu starego sękatego pnia na­bitego gwoździami, które w średniowieczu wbijali przybywa­jący do Wiednia wędrowni ślusarze wierząc, że to przyniesie im szczęście. Gwoździe te nadal tkwią w starym drewnie.Stojący przy placu
Haas-Haus, nowoczesne centrum han­dlowe ze szkła, marmuru

Okolice Stephansdom - Wiedeń

Po zwiedzeniu katedry można odpocząć w jednej z ulicznych kawiarni na miłym placu Lugeck (opodal RotenturmstraBe), na którym przed 300 laty wieszano włamywaczy. Stąd blisko jest na Fleischmarkt, gdzie pod numerem 11 znajduje się najstarsza karczma w Wiedniu, Griechenbeisl, odwiedzana ponoć chętnie przez Beethovena, Schuberta, Wagnera i Straussa.

Potem warto skręcić na Grashofgasse i wejść na dziedziniec XVII-wiecznego klasztoru Heiligenkreuzerhof. Po drugiej stronie dziedzińca biegnie Schónlaterngasse. W fasadzie Basiliskenhaus (nr 7) widnieje artystyczne wyobrażenie bazy­liszka. Legenda głosi, że ongiś zatruwał studnię swym ognistym oddechem, dopóki sprytny czeladnik piekarza nie wpadł na pomysł, aby podsunąć mu zwierciadło. Widok własnej postaci przeraził potwora na śmierć. W sąsiednim domu mieszkał przez pewien czas Robert Schumann, który ponoć przybył tu z Niemiec na krótko, aby sprawdzić, czy wiedeńczycy nadal pamiętają muzykę Schuberta.

Nieopodal leży Alte Universitat (Stary Uniwersytet), gdzie mieszkał młody Franciszek Schubert, kiedy był członkiem Wiedeńskiego Chóru Chłopięcego. Założony w 1365 r. uni­wersytet został zamknięty w 1848 r. po rozruchach studentów występujących przeciw autokratycznemu reżimowi Metternicha. W obawie przed dal­szymi buntami przeniesiono impulsywną brać studencką dalej do centrum. W 1884 r. otwarto nowy uniwersytet usytuowany bezpiecznie po­za obszarem Ringu. Na BackerstraBe pod nume­rem 16 stoi barokowy dom, w którym dawniej mieściła się restauracja Schmauswa- berl; sprzedawano w niej studentom tanie posiłki, sporządzane z resztek otrzy­manych z zamkowych kuch­ni. W pałacu hrabiego Seiler- na mieszkała Francuzka, Madame de Stael, a budy­nek pod numerem 7 słynie z pięknego dziedzińca z rene­sansowymi arkadami obroś­niętymi bluszczem.

Innere Stadt - Wiedeń

Stephansdom

Obowiązkowym punktem programu podczas zwiedzania śródmieścia jest wspaniała katedra Św. Stefana czyli Step­hansdom. Symbol Wiednia i arcydzieło architektury goty­ckiej, już ponad osiem wieków góruje nad miastem, służąc nierzadko za punkt orientacyjny. Na przestrzeni dziejów była niszczona w pożarach trawiących miasto, cierpiała pod

Co warto zwiedzić

ostrzałem tureckich armat i przetrwała ataki artyleryjskie Niemców i Rosjan.

Potężna bryła świątyni najkorzystniej prezentuje się ze Stock-im-Eisen-Platz, albo z górnego piętra kawiarni w Neues Haas Haus. Stamtąd można w pełni ogarnąć spojrzeniem zachodnią fasadę z masywnym portalem głównym (Riesen- tor), flankowanym dwoma romańskimi Wieżami Pogańs­kimi (Heidentiirme). Z tyłu widoczna jest strzelista (137 m) wieża południowa, którą wiedeńczycy z właściwym sobie zamiłowaniem do zdrobnień ochrzcili mianem alte Steffl (Stary Stefek). Z platformy obserwacyjnej umieszczonej na jej wierzchołku roztacza się w pogodne dni rozległa panorama sięgająca aż do przygranicznych terenów Słowacji od północnego wschodu, zaś od południowego zachodu — po łańcuch alpejskich szczytów. Stephansdom

Obowiązkowym punktem programu podczas zwiedzania śródmieścia jest wspaniała katedra Św. Stefana czyli Step­hansdom. Symbol Wiednia i arcydzieło architektury goty­ckiej, już ponad osiem wieków góruje nad miastem, służąc nierzadko za punkt orientacyjny. Na przestrzeni dziejów była niszczona w pożarach trawiących miasto, cierpiała pod

Główne wejście do katedry prowadzi przez Riesentor (Bramę Olbrzyma), która wzięła swą nazwę od gigantycznej kości znalezionej podczas wznoszenia wczesnogotyckiej kon­strukcji w XIII w. Znalezisko uznano wówczas za goleń olbrzyma, który utonął podczas biblijnego potopu. Kość wisiała nad bramą ponoć aż do chwili, gdy uczeni epoki Oświecenia doszli do  wniosku, że jest to piszczel mamuta.

Wiedeń informacje i ciekawostki

Spośród imponującej liczby interesujących zabytków Wied­nia. zdecydowana większość zgrupowana jest na stosun­kowo małym obszarze, który odegrał największą rolę w dzie­jach miasta — średniowiecznego Innere Stadt (Wewnętrz­nego Miasta) i okolic RingstraBe. Tu wznosi się słynny Stephansdom (katedra św. Stefana) i majestatyczny Hofburg (Pałac Cesarski), Burgtheater (Teatr Narodowy), dom Mo­zarta i Staatsoper (Opera Narodowa).

Mimo iż Wiedeń ma dobrze rozbudowaną sieć tram­wajową i sprawnie działające metro (U-Bahn), najłatwiej i najprzyjemniej zwiedza się miasto na piechotę, gdyż cen­trum w obrębie RingstraBe jest zwarte, a odległości niewiel­kie. Poszukującym bardziej romantycznych wrażeń poleca­my wycieczkę fiakrem czyli tradycyjną wiedeńską dorożką konną. Liczne dorożki oczekują na pasażerów na postojach przy Stephanplatz, Albertinaplatz i Heldenplatz.

Zabytki Innere Stadt nie wyczerpują wszakże wszystkich atrakcji, jakie w tym względzie Wiedeń oferuje swym go­ściom. Naprawdę warto poświęcić trochę czasu i uwagi innym interesującym obiektom tej miary co Kunsthistoris- ches Museum (Muzeum Sztuk Pięknych), Belvedere, Karls- kirche, Heiligenstadt czyli dzielnicy związanej z Beethove- nem, klasztorowi Klosterneuburg na północy oraz Laskowi Wiedeńskiemu (Wienerwald).